اثر شش هفته مصرف آب انار و تمرینات هوازی بر مقادیر پاراکسوناز-1 و نیمرخ چربی پلاسمایی در زنان میانسال دیابتی نوع 2

زمینه و هدف: دیابت باعث افزایش استرس اکسیداتیو در بافت های مختلف می­گردد و منجر به افزایش سطح اکسیداسیون DNA، پروتئین­ها و لیپیدها می­گردد. پاراکسوناز-1 یک آنزیم استراز است که همراه با HDL-C حمل می گردد. این آنزیم از پراکسیداسیون LDL-C جلوگیری می­کند و بنابراین در کاهش خطر آترواسکلروز موثر است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله­ای و کارآزمایی بالینی می­باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان یائسه دیابتی شهرستان بابل در دامنه سنی بین 50 تا 60 سال بودند که  با هماهنگی انجمن دیابت انتخاب شدند. نمونه آماری شامل 33 نفر  بود که به صورت تصادفی به چهار گروه 7 الی 9 نفری تقسیم شدند. گروه ها شامل : کنترل، آب انار، تمرین و تمرین - آب انار بود. برنامه گروه­های تمرین به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و به مدت 65-45 دقیقه در روز اجرا گردید. آزمودنی­های به میزان ml 150 آب انار در هر روز مصرف  کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونt  وابسته و تحلیل واریانس تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته­ها: نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که افزایش معنی­داری در میزان پاراکسوناز-1 وHDL و همچنین کاهش معنی داری در مقادیر TG ، TC و LDL قبل و بعد از دوره تجربی در گروه های آزمودنی ایجاد گردید. نتیجه­گیری: فعالیت  آنزیم پاراکسوناز  و نیمرخ چربی پلاسمایی می تواند تحت تاثیر عوامل تغذیه­ای و شیوه زندگی قرار گیرد.